Merry Kurban Feast and A Happy New Yıl!

Masal gibi bir akşamdı..

İrlandalılar Noel'i 24'ü akşamı değil, 25'inde kutluyorlarmış. 25 ve 26'sında tatildik. Tabi 24'ünde konsantre olmuş çalışırken 12:00'de gelen "Süpriiz, hadi bakalım yemeklerinizi yiyin ve doğru evlerinize, tatil başladı!" mesajından sonraki günün diğer yarısını saymazsak..

Planım 6'da çıkmak olduğundan, işlerimi toparlayıp, yemek yiyip, herkesle vedalaşıp birkaç telefon etmem, onla bunla sohbete dalmam ve çıkmam yine akşama kadar sürdü. Hava da erken kararıyor olduğu için işten çıktığımda alacakaranlıktı. Dünyanın bu tarafında çevremdeki herkesin ailesiyle, kalabalıklar içinde geçirdiği, yılın bu döneminde yalnız evime dönerken biraz buruldum. Buralarda ertesi gün kutlanacak olsa bile sokaklar çoktan Noel sessizliğine bürünmüştü. Şehir merkezinde son dakka hindilerini almak için birikmiş kalabalık dışındaki herkes hangi ara evlerine girmişlerdi.. Dondurucu soğukta işten eve dönerken, camında, ülkede ne kutlanıyorsa onu yansıtan süslemelerin hiç eksik olmadığı evin önünden geçerken, bu seferki minik süslü ışıklı yılbaşı ağacının arkasında gözlerim, mutlu kalabalğın toplandığı bir hindi sofrası aradı.

Kar yağmıyordu, kibritim yoktu, gidecek sıcak bir evim de vardı, ama iki gün geçti, sanki hala Kibritçi Kız benmişim gibi hissediyorum.



Ben bu burukluğu küçükken de yaşamıştım. Bu masalı ilk duyduğumda..